تأثیر تجدید ارائه صورت‌های مالی بر سیاست نگهداشت وجه نقد

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تجدید ارائه صورت‌های مالی بر سیاست نگهداشت وجه نقد است. شرکت‌ها معمولاً مبالغ قابل‌توجهی از وجه نقد را در ترازنامه خود به دلیل نقص‌های بازار سرمایه همچون عدم تقارن اطلاعاتی، مشکلات نمایندگی، هزینه‌های دادوستد و هزینه‌های تأمین مالی خارجی، نگهداری می‌کنند. از طرفی، تجدید ارائه صورت‌های مالی می‌تواند بر سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش بازار آن اثرگذار باشد. این پژوهش از نوع علّی، پس رویدادی و کاربردی است. جهت انجام این پژوهش، نمونه آماری شامل 155 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1388 تا 1395 انتخاب گردید. براساس تجزیه‌وتحلیل رگرسیون خطی چند متغیره، یافته‌های پژوهش نشان داد که مطابق با تئوری تقویت کنترل سهامداران، تجدید ارائه صورت‌های مالی منجر به کاهش سطح نگهداشت وجه نقد می‌شود. همچنین در راستای تئوری نمایندگی، تجدید ارائه صورت‌های مالی منجر به کاهش ارزش بازار نگهداشت وجه نقد از دیدگاه سرمایه‌گذاران خواهد شد. به‌عبارتی دیگر، تجدید ارائه صورت‌های مالی توسط سرمایه‌گذاران به عنوان سیگنالی منفی تعبیر می‌شود.